Amirane ve hakimane bir ırktan olan Harbinger, boşluğun kenarındaki son mevzideki hayatta kalan yegane bekçi olarak, boşluğun kıyılarında sinsice avlanır.

Bu diş diş kristallerden oluşan dünyadan gelen ve sürekli nöbette olan Harbinger, ezelden beri cennetlere gözünü dikmiş ve yıldızların ötesindeki dipsiz gecelerde olacak herhangi bir kıpırtı için sürekli tetikte beklemiştir. Hakkında eski kadim yazarlar şöyle bir şiir yazmıştır; Titerşen bir desen gibi zekasının parlak örgülerinin derinlerinden/ aklına kazınmış bir kehanettir bir iblisin uyanacağını ima eden/ karanlık bir müzik çalar en nihayetinde/ yaratılışın sınırlarının ötesinden/ Harbinger ilgisini bizim dünyamıza çevirirken. Tüm benliği ile bu kutsal ibadetine odaklanmışken, Outworld Devourer dikkatinin birazını güneşin yakınlarına doğrultur. Ama eskilerin son bir feryatı ve içinden olduğu kadar dışından da gelen, yavaşça yaklaşan bir tehlikenin sezisi ile kendisinin kanatlı varlığını savaşın düzlüklerine bir ziyaret için güneşe doğru yollar. Bizim kehanetlerimizide Harbiringer'ın yeri hiç muğlak değildir: çok kötü şeylerin gerçekleşeceğine dair bir işaret olarak değerlendirilmelidir. Ama onun gelişi bile yeterince kötüdür.