Venomancer

W kwasowych dżunglach wyspy Jidi trucizna płynie w żyłach i bulgocze w brzuchach wszelkiego stworzenia, które biega, wspina się czy szybuje pomiędzy fluorescencyjnymi pnączami ociekającymi żrącymi sokami. A jednak nawet pośród tej toksycznej menażerii Venomancer jest uznawany za najbardziej jadowitego. Lata temu zielarz zwany Lesale przepłynął Zatokę Fradj swoim koraklem w poszukiwaniu silnych esencji, które mógłby wydobyć z drzewnej kory i korzeni, a jednak uzyskał jedynie koszmarną transformację. Po zawędrowaniu dwóch mil w głąb dżungli na Jidi Lesale natknął się na zamaskowanego jako porośle gada, który użądlił go przy próbie zerwania. W desperackiej próbie ratunku zielarz wykorzystał swoją ograniczoną wiedzę na temat bogactwa ziół znalezionych w dżungli i zmieszał jad (czym prędzej uduszonego) gada z nektarem zbrojnej orchidei, aby otrzymać antidotum. Na chwilę przed całkowitym zapadnięciem w czarny paraliż wstrzyknął sobie cierniem orchidei odtrutkę i natychmiast zapadł w śpiączkę. Siedemnaście lat później coś zaczęło poruszać się w miejscu jego upadku, strząsać zgromadzoną przez lata próchnicę: był to Venomancer. Nie było już Lesale Zielarza – teraz pozostał jedynie Lesale Śmiercionośny. Jego umysł został niemal całkowicie wymazany, jego ciało przeżarła i zastąpiła materia zupełnie nowego rodzaju – taka, która łączy gadzi jad z trującą powłoką orchidei. Kwasowe dżungle Jidi miały teraz nowego pana, takiego, przed którym szybko zaczęły kłaniać się lub chować nawet najbardziej niebezpieczne drapieżniki. Ponura wyspa okazała się zbyt ograniczona i jakiś ludzki głód głęboko w sercu Venomancera szybko nakłonił Lesale do wyprawy w poszukiwaniu nowych trucizn i nowych ofiar.