Święta nauka chymii była rodzinną tradycją Mrokowarów, ale żaden z nich nigdy nie wykazywał się taką kreatywnością, ambicją i lekkomyślnością, co młody Razzil. A jednak gdy przyszedł dla niego czas na dorosłość, odepchnął na bok rodzinny fach, by spróbować wyrabiać złoto z pomocą alchemii.

Razzil z zuchwałością odpowiednią dla swojej reputacji ogłosił, że przemieni całą górę w złoto. Po dwóch dekadach badań, wydatków i przygotowań poniósł on spektakularną porażkę i szybko znalazł się w więzieniu za wszelakie zniszczenia spowodowane przez jego eksperyment. Ale przecież Razzil nigdy nie był jednym z tych, którzy poddają się po jednym potknięciu – szukał więc sposobu na ucieczkę, by móc kontynuować badania.

Kiedy zobaczył, że trafił do celi z okrutnym ogrem, zrozumiał, że to właśnie jego szansa. Po przekonaniu ogra, żeby go nie zeżarł, Razzil rozpoczął ostrożnie przygotowywać dla niego napar do wypicia, korzystając z pleśni i mchów rosnących na więziennych kamieniach. Po tygodniu pracy wydawał się gotowy. Kiedy ogr wypił miksturę, wpadł w niepowstrzymaną szaleńczą furię, niszcząc pręty celi i przebijając się zarówno przez ściany, jak i strażników.

Wkrótce byli już nie wiadomo gdzie w otaczającym miasto lesie, zostawiając za sobą tylko ślad zniszczenia i żadnego pościgu. Kiedy tonik przestał działać, ogr wydawał się spokojny, szczęśliwy, a nawet chętny do dalszej współpracy. Podjąwszy decyzję, wspólnie wyruszyli, by zebrać materiały niezbędne do ponownej próby alchemicznej transmutacji Razzila.