Ο Εξαγνιστής Thunderwrath ήταν ένας σκληρός, βαθύτατα αφοσιωμένος ιππότης, ορκισμένος στο τάγμα που τον ανέθρεψε και τον μεγάλωσε σαν ακόλουθο γηραιότερων ιπποτών με μεγάλη φήμη. Πέρασε όλη τη ζωή του στην υπηρεσία της Παντογνωσίας, και του Πανόπτη. Ο αγώνας της Παντογνωσίας είναι ιερός και τόσο ήταν τόσο πιστός στο καθήκον του που ποτέ δεν τον αμφισβήτησε, όσο είχε τη νεανική δύναμη και παρορμητικότητα. Αλλά κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης σταυροφορίας, καθώς οι γηραιότεροι χάνονται και θάβονταν σε ταπεινούς τάφους δίπλα από λασπωμένους δρόμους, καθώς οι σύντροφοί του σκοτώνονταν στη μάχη από τέρατα που δεν προσηλυτίζονταν στην Παντογνωσία και καθώς οι δικοί του ακόλουθοι εξαλείφονταν από ενέδρες, λοιμούς και μολυσμένα ύδατα, άρχισε να αναρωτιέται για το νόημα των όρκων του και το λόγο όλης της σταυροφορίας.

Έπειτα από βαθιά περισυλλογή, απομακρύνθηκε από το στράτευμα και άρχισε το μακρύ ταξίδι της επιστροφής, στους σπηλαιώδεις γκρεμούς του όρους Emauracus και εκεί έθεσε τα ερωτήματά του στους ιερείς της Παντογνωσίας. Κανένας ιππότης δεν τους είχε αμφισβητήσει ξανά και προσπάθησαν να τον πιάσουν και να τον ρίξουν σε λάκκο θυσιαστηρίων, αλλά ο Εξαγνιστής δεν υποχωρούσε. Καθώς τους αντιμετώπιζε έναν έναν με τα όπλα του, άρχισε να λάμπει με ιερό φως. Οι ιερείς σταμάτησαν να του επιτίθενται βλέποντας πως η Παντογνωσία τον επέλεξε για να του αποκαλυφθεί. Ο Πρεσβύτερος Πρωθιερέας τον οδήγησε σε ένα στα βαθύτατα έγκατα των σπηλιών, στα αγιότερα των αγίων, σε ένα ταξίδι που διήρκεσε εβδομάδες, όπου ανάμενε, όχι μια ασαφή σοφή ρήση, ούτε κάποιο αρχαίο κειμήλιο με διφορούμενες επιγραφές, αλλά τον ίδιο τον Πανόπτη. Δεν τριγυρνούσε στα βράχια για αμέτρητους αιώνες, τα δημιούργησε.

Η Παντογνωσία δημιούργησε τα βράχια και όλο τον πλανήτη γύρω της για να προστατευτεί από τους κινδύνους του γαλαξία. Με αυτό τον τρόπο υποστήριξε ο Πανόπτης ότι δημιούργησε τον κόσμο, αποκαλύπτοντας έπειτα κι άλλες αλήθειες στον Εξαγνιστή, ο οποίος δεν βρήκε τίποτα μεμπτό για να αμφισβητήσει. Ίσως ο Πανόπτης να είναι ένας ψεύτης, ένας φυλακισμένος βαθιά στην πέτρινη φυλακή και όχι ο δημιουργός του κόσμου, αλλά ο ιππότης ποτέ δεν αναρωτήθηκε για τα πιστεύω του ξανά. Η εκστρατεία του είχε επιτέλους νόημα. Και δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι δυνάμεις του, που κάνουν άτρωτο αυτόν και τους συντρόφους του στη μάχη, είναι πέρα για πέρα αληθινές.