Mars, pierworodny syn niebios, spędzał swój długi żywot na prowadzeniu niekończącej się wojny, a pod sztandarami ozdobionymi jego dawnym imieniem odbyły się niezliczone krucjaty. Wojny powodowane podbojem albo zemstą. Sprawiedliwe i niesprawiedliwe... ale zawsze okrutne. Zupełnie jak swój ojciec, Mars oddawał się najbardziej pierwotnym popędom – a skłonności miał dużo potworniejsze niż Zeus. Ale nadszedł dzień, w którym wojna dla wojny nie była już wystarczająca do spełniania jego żądz. Z woli fatum stało się tak, że rozwiązanie jego problemu znaleźć było łatwo: należało toczyć wojnę ku poważniejszym celom i wzbudzać swoim herbem coś więcej niż tylko barbarzyństwo i rozpacz. Teraz bóg wojny upomina się o przywódczą pozycję będącą jego prawem pierworództwa, gdyż nadszedł czas doszczętnego spalenia panteonu starego porządku i wybudowania na jego popiołach nowego, sprawiedliwego imperium.