Ο Mars, πρώτος γιος του Ολύμπου, πέρασε μεγάλη μέρος της ύπαρξής του διεξάγοντας ατέλειωτο πόλεμο και είδε άπειρες ακόμα σταυροφορίες να γίνονται κάτω από το λάβαρο του παλιού του ονόματος. Πόλεμοι κατάκτησης και εκδίκησης. Δίκαιοι και άδικοι... Πάντα βάναυσοι. Αρκετά όπως ο πατέρας του, ο Mars απολαμβάνει τις βασικότερές του παρορμήσεις--με τάσεις πολύ πιο τερατώδεις από αυτές του Zeus--και προκάλεσε ανείπωτα δεινά.

Αλλά όπως εξαφανίζονταν οι εποχές πίσω του, οι εγωιστικοί τρόποι του πατέρα του--οι τρόποι πολλών από το θεϊκό του γένος, που έκριναν αυτόν ποταπό--τελικά άρχισαν να πέφτουν στο κενό. Ο πόλεμος για το ίδιο τον πόλεμο δεν ήταν πλέον αρκετός για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του. Για πρώτη φορά στις αγήραντες μέρες του, ο θεός του πολέμου άρχισε να αναρωτιέται για ποιο σκοπό βαστά το ένδοξο δόρυ του.

Όπως το ήθελε η μοίρα, η λύση του ήρθε εύκολα: πρέπει να διεξάγει πόλεμο για ένα μεγαλύτερο σκοπό και να εμπνεύσει περισσότερα από απλή αγριότητα και θρήνο στη θέα του εμβλήματός του. Πρέπει επιτέλους να φορέσει το μανδύα ηγεσίας που είναι το δικαίωμά του από γεννησιμιού του, γιατί ήρθε ο καιρός να κάψει το πάνθεον του παλιού καιρού και να χτίσει μια δίκαια νέα αυτοκρατορία πάνω στις στάχτες του είδους του. Μόνο τότε ίσως να βρει ικανοποίηση και να κάνει τη δόξα του Mars εμφανή σε όλους.