Piękno to potęga. Ta myśl radowała Medusę, najmłodszą i najwspanialszą z trzech pięknych sióstr Gorgon, zrodzonych z morskiej bogini, gdyż tylko ona spośród nich była śmiertelna. Radowała ją aż do dnia, w którym zamaskowani napastnicy zaatakowali krainę Gorgon i zabrali dwie nieśmiertelne siostry z ich domu, nieporuszeni ich pięknem czy łzami. Jeden z najeźdźców pochwycił także Medusę, ale odrzucił ją ze wstrętem – „Ta roztacza dookoła smród śmiertelności. Nie mamy pożytku z tego, co umiera”. Upokorzona i wściekła, Medusa uciekła do świątyni swej matki i rzuciła się przed oblicze bogini z płaczem – „Nie dałaś mi wiecznego życia, a więc błagam, daj mi potęgę! Potęgę, abym mogła poświęcić tę resztę życia, którą posiadam, do uratowania mych sióstr i pomszczenia tej niesprawiedliwości!”. Po długim namyśle bogini spełniła prośbę córki – w zamian za swe legendarne piękno Medusa otrzymała przerażający wygląd i budzącą jeszcze większe przerażenie moc. Nawet przez moment Medusa nie żałowała swojego wyboru. Dobrze rozumiała, że potęga to jedyne piękno, które warto posiadać, gdyż tylko potęga potrafi zmienić świat.